Onze lieve kleine engel die altijd zo goed ging slapen is een lieve kleine Bengel geworden! Jaja, met een grote B!
Al 2-3 weken was het leuk in huis tot het moment komt dat het avondritueel van start gaat.
Hoewel...de eerste stappen van het ritueel gaan nog goed (pyjama, pap, 5min tv kijken) tot mama of papa zegt: En nu gaan we slapen...
Ons pruts haalt werkelijk alles uit de kast om niet naar boven te moeten:
- Ik wil nog pap drinken.
- Ik ben nog niet moe.
- Papa (of mama) nog een kusje geven.
- Mill (de hond) nog een knuffel geven.
- Elza moet eerst nog gaan lopen (ze is in de ban van Frozen!)
- Andere pamper aandoen
- Eerst nog spelen
- Nog een puzzel maken
- Tutjes nog zoeken
- ...
Als we dan eindelijk in de gang geraakt zijn begint ze opnieuw door op elke trede eens een pirouette te doen, haar liefstje snoetje op te zetten en heel lief te vragen: "Eerst nog een boekje lezeeeeen?"
Na een diepe zucht geef je dan toe in de hoop dat het dan wat makkelijker zal gaan.
Daar ga je dan, de trap op, heeeeel traag... 2.5jaar maar oh zo slim!
Eens we in het grote bed zijn en mama een boekje neemt krijgt ze nog een ideetje:
"Neen, mamaaaaaaa, eerst nog lichtjes aandoen"
Hup, pruts uit het bed en dan eerst de nachtlampjes van mama en papa aandoen.
Lampjes zijn aan, boekje gaat open......... "NEEN mamaaaaaa, voetjes eerst onder het deken" "Zo niet mama, zooooo"
Ggggrrrr, adem in - adem uit - adem in - adem uit...
Boekje is gelezen, wij zeggen 'En nu naar bedje' en dan komt het... Daar komt de trillende lip (dat kunnen ze toch goed he), de traantjes en de serenade...
"Neeeeen, ikke niet slapen! Ik ben niet moooooeeeee" Terwijl ze dat dan zegt moet ze een geeuw onderdrukken.
Je probeert ze te kalmeren door te zeggen dat Janneke Maan er al is, de sterretjes ook, het is donker buiten, alle kindjes slapen, mama en papa gaan ook slapen, ... Alles probeer je, niets helpt!
Op den duur moet je doorbijten en heb je een huilende dochter die na 30min tot 1u eindelijk in slaap valt van grote vermoeidheid...
Maar soit, ondertussen heb ik al een hele litanie geschreven over de slaapproblemen en dit is nog steeds een blog over mijn naaiprojecten.
Toch is de voorgaande tekst een inleiding van wat nu gaat komen.
Bij mijn beste vriendin hebben we geprobeerd om ze te laten slapen in een groot bed... Vooraleer ik het goed doorhad was ze erin gekropen, tutje in de mond, konijn dicht bij haar en lag ze stil.
Krijg nu wat!!!!
Zonder problemen heel de avond geslapen, super fier was ze! En wij ook.
We wisten wat te doen, een groot bed gaan kopen voor onze kleine(groter-wordende) meid !
Heel het internet hebben we afgezocht naar een cool meisjesbed! Mijn handige harry in huis wou er zelf al aan beginnen maar zoveel tijd hadden we niet.
Op den duur hebben we een bed gevonden bij
Ikea waar je echt alle kanten mee uit kan!
Nu is het een laagslaper, later kan het een hoogslaper worden, we kunnen er een
huisje van maken, een
bureau eronder zetten, ja zelfs een
prinsessenkasteel van maken! Pinterest staat er vol van!
Kortom, het gaat nog lang meegaan!
En ja, ik moest mezelf niet zijn als ik het bed niet een 'beetje' zou pimpen!
Een likje verf en met wat stofrestjes (van de
tipi) heb ik gordijntjes/vlaggetjes en kussens gemaakt.
Eerste reactie van onze bengel: "Een Feestbed!!!!!"
En zijn de bedperikelen nu helemaal van de baan?!
Bijna! Ze probeert nog wel wat te rekken 's avonds maar de huilbuien zijn al achterwege!
Oh wat worden ze snel groot!
Zo ziet het bed eruit als je het aankoopt... Saai, niet!
